By the power of Greyskull!
Då er det nok ein gong onsdag, og eg er nok ein gong i gang med slankeblogginga mi.
I den siste tida har vi jo hatt ei negativ utvikling på heile greia, der eg faktisk har klart å gå OPP i vekt, i stedet for å gå ned. Det har jo vore uheldig, men samtidig så har det jo vore ein slags ferie. Dvs, eg har jo jobba, men dykk skjønner kva eg meiner. Denne helga har eg vore i Årdal og vore på Målrock-festivalen for første gong i mitt liv. Altså... Misforstå meg rett... Eg har vore i Årdal før. Eg har tross alt budd der i mange år. Men det er første gong eg reiser på Målrock.
Målrock arrangeres i hovudsak på kaien på Årdalstangen. Det er mogleg eg trakkar i grøten, og har gløymt eit meir lokalt utrykk for denne kaia, men det får så være. Eg kallar det for ei kai, då det går an å legge til ein båt der. I gamle dagar (då eg var ung) gjekk det an å ta ferje frå denne kaia heilt inn til Kaupanger. Eller. Ikkje akkurat denne kaia, men ei kai nokre få hundre meter til venstre frå der eg sto når eg tok bildet. Men drit no i den jævla kaia. Er vel grenser for kor interessant det kan være å lese om ei kai som framleis er i drift og nyttast til både fritidsbåtar og til store lasteskip som fraktar aluminium og råvarer inn og ut i Sognefjorden. Men ja. Vi skal snakke meir om båtar og sånn etterpå. Men no er det Målrock vi snakkar om. Den andre delen av Målrocken foregår "Under Skåri", som for meg er på Hjelle. Nok ein gong trakkar eg nok på tærne til mange geografikrarar og historikarar der ute. Men eg vil tørre å påsta at "Skåri", som sannsynlegvis er eit fjell oppe i Hjelledalen ikkje var så magisk, dramatisk og flott at eg tykte det skilte seg ut frå dei andre.
 |
| Mogleg dette er Skåri. Litt drit at eit epletre stilte seg i vegen då eg skulle ta bildet. |
Før folk vert sinte og kastar... ehm... Epler på meg, så vil eg berre få stadfeste at eg ikkje seier at eg tykte det var stygt oppe i Skåri. Eg seier berre at eg ikkje veit kva som var Skåri, og at for meg så var eg på Hjelle. Men altså. Ja. Mogleg Skåri betyr steinrøys.. For å være ærlig så har eg ikkje gidda å Google det.
 |
| Programmet på Målrock er særs variert. Dei har forsøkt å treffe alle målgrupper, og det har dei sannsynlegvis klart ganske bra. |
Vi gjekk glipp av mykje og mangt på denne festivalen. Bernhoft spelte litt for tidlig til at vi rakk å reise opp dit, Violet Road gjekk vi dessverre glipp av etter å ha hørt eit par låtar på Spotify, og Staut rakk eg akkurat å høyre "Slepp meg inn, slepp meg inn, vi skal ligge på saueskinn"-låta då eg kom inn på festivalområdet. Heldigvis var det særs lite lyd frå sjølve festivalen inne i ølteltet, så eg slapp å høyre noko av Gabrielle. Dessverre førte det til at eg drakk ein del før Seigmen kom på scena, men sånt må ein nesten rekne med når ein skal prøve drikke til man gløymer at nokon syng "Bordet er snudd" på scena like bortanfor deg. Gabrielle er sikkert ei hyggeleg dame, men eg berre tykkjer at musikken hennar er heilt jævlig. Som eit gnagsår i øret.
Uansett så var Seigmen knallbra!
Artig at dei omtrent ser like ut som for 14 år siden. Og det meinar eg ikkje på ein negativ måte. Kanskje Seigmen burde ha slankeblogga, då ingen av dei hadde lagt på seg nevneverdig mykje.
Dagen etter var det opp på Hjelle, eller "Under Skåri" som dei likar å kalle det. Der gjekk vi dessverre glipp av åpningsbandet "System of Six", men eg vel å legge skylda på Gabrielle som gjorde at eg måtte samle meg litt før eg klarte å ta bussen opp. Scena og opplegget rundt "Under Skåri"-delen av festivalen var veldig flott, og det var forfriskende å være der.
Med ein tom ti-pi, eit øltelt, verdas lengste matkø og med ei scene satt opp med bjørkekvistar var stemninga satt. Musikalsk var det lite utfording å møte på scena. Veldig snill viserock/køntri for det meste. Personlig skulle eg ønske å få oppleve noko litt meir spennande på ei slik scene. Eg trur Kari Bremnes hadde vore magi der oppe. Eg satt ei stund framfor scena, men fann ut at eg måtte rusle litt rundt for å ikkje sovne.
 |
| Foto: Siren Svortevik |
Etter å ha stått i 45 minutter i kø, fekk eg kjøpt meg ein hamburger og ein kopp kaffe slik at eg kvikna litt til. Hamburger er btw ikkje slankemat, og som slankeblogger kan eg ikkje offisielt gå ut og seie at dette er noko ein bør ete ofte om ein går aktivit inn for å slanke seg. Heldigvis lot dei folk ta på dressing sjølv, noko som viser at dei frivillige som jobba på festivalen tek dette med slankeblogging alvorleg. Eg tok på dressing likevel.
 |
| Ein kan møte ymse diverse slekt når ein reiser på festival i Årdal |
Etter at vi hadde komme oss ned frå Hjelle, laga vi ølgryte a'la vegetar. Siden dette er ein slankeblogg, så kan eg jo dele oppskrifta her, då fleire av dykk lesarar sannsynlegvis les dette fordi de har ein draum om å leve litt sunnare.
Ølgryte a'la Vegetar
Ingredienser: (2-4 personer)
- 1 Løk
- 4 Poteter
- 4 Gulrot (gullerøtter)
- 1 liter mørk øl (Vi brukte Munkholm Bayer)
- 1 pk Kikerter
- Et par lauberblader
- Salt og pepper
- 4 stekte champion i skiver
- Paprika
- Mais
- Kruspersille
- Maisenna
Hakk opp løken og lemp den oppi gryta. Steik den saman med olje til den vert blank og mjuk. Hakk opp poteter og gullerøtter og lemp oppi. Krydre litt etter ønske. Tøm over ølet slik at grønnsakene vert dekka. La det koke, og bruk tida til å hakke opp dei andre ingrediensene du skal ha oppi.
Etter at det har kokt ein 15-20 minutter kan du lempe oppi fleire ingredienser. Steik soppen før du har den oppi. Ellers la det koke i 20 minutter til. På slutten lemper du oppi maisen, soppen og kruspersillen.
Hell oppi maisenna og rør rundt til sausen har blitt så tjukk som du ønsker at den skal være.
La retten stå litt før du serverer.
 |
| Klar for Kari Bremnes! |
Etter det herlige måltidet måtte vi hive oss rundt for å rekke bussen til Årdalstangen slik at vi kunne få med oss Kari Bremnes. Det såg ut som Kari koste seg i Årdal, for ho leverte litt av ein konsert. Ho dansa sjølvsikkert rundt på scena og dei flinke artistane ho hadde med seg på scena skapte eit lydbilde som kledde ho godt. Allerede under denne konserten la eg merke til at vinden begynte å bli kraftig. Vi hadde lest at det kunne bli storm ved kysten, men vi håpte jo på at det skulle gå bra likevel. Bremnes fekk spelt ferdig settet sitt, og årdalsgruppa Strupetakarane gjekk på scena. Etter å ha høyrt kva konseptet deira gjekk ut på, vart det inn i ølteltet igjen. Det var lokalrevy-tekstar lagt oppå kjente rockelåtar. Dei var flinke å spele altså. Men det var noko utanfor mitt slankeblogginteressefelt.
Undervegs i konserten vart dei tatt av scena på grunn av kraftig vind. Utover kvelden auka vinden på, og til slutt vart heile festivalen avlyst. Synd eg ikkje fekk sjå Imperial State Eletric, men det var nok det smarte å gjøre. Viktig å ikkje sette liv i fare.
 |
| Meg og storesøstra mi Sonja på Kari Bremnes |
Alt i alt kom eg frå det heile 94 kg tung. Med andre ord har eg gått ned ein kg. Eg har riktignok vore på eit par fjellturar og sånn denne veka. Men alt i alt kan vi konkludere med at musikkfestivalar er noko ein kan reise på med god samvittighet når ein driv med slankeblogging. 1 kg ned og greier!
Men til tross for at festivalen vart avlyst før den skulle, så fekk vi med oss 2 flotte konsertar. Kan ikkje klage. Fekk til og med spist lunch med muttern før vi reiste heim.
 |
| Borte bra, men heime hos Jostein Gabriel er det aller best..... |
Ellers vil eg nevne at eg var på båttur denne veka, og fekk sjå Jølster frå nye vinklar (altså, frå vatnet). Det var ein fantastisk flott tur saman med søskenbarnet mitt Rune, kona mi Ingrid og hunden min Jostein Gabriel.
Ellers har eg sikkert mykje meir å fortelle, men det får eg ta neste gong.
