Veke 25 - Arbeidsledighet

Yo!

Det er onsdag, og som seg hør og bør så betyr det at det er på tide med eit nytt slankeblogginlegg. 

Denne veka kan eg melde at vekta viser 92,5. Noko som er oppløftande, då den var nærare 95 kg i helga. Litt av grunnen til det, er at eg har for tida blitt arbeidslaus og dermed litt lat.
Eg merker (som slankeblogger) at man blir litt sløva av å ikkje ha faste gjøremål i kvardagen.
Eg har dog ikkje planar om å gå arbeidsledig lenge. Eg har jo tross alt eit rykte å ta vare på!

Men når eg no ikkje har ein jobb, så åpner det mulighetene for å gå litt ekstra lange fjellturer, få orden på hagen og generelt ein haug med andre ting eg no har merka at eg eigentleg ikkje har tid til å få gjort.
Og det er heilt utruleg kor lite tid man har.... Eg skjønner ikkje korleis eg fekk tid til noko som helst når eg hadde jobb.

Uansett så er eg i god form, og opprettholder treningen. Skal finne fram sykkelen igjen og ein dag. Berre ikkje i dag... Det har eg ikkje tid til...

Veke 24 - Etter Bergenfest

A-wimba-we a-wimba-we ect ect.....

(Foto: Kristoffer Øen)

Då er Bergenfest over, og vi var der frå onsdag til søndag (teknisk sett mandag morgon). 

Med over 30 konserter fordelt på 3 scener og stort sett flott vær..

På torsdagen åpna himmelen seg, og vi vart rimeleg våte. Men bortsett frå det hadde vi det mycket bra. 

Men når ein driv med slankeblogging kan slike musikkfestivalar være særs utfordrande. 

Løysinga for mitt vedkommande var å ete så ofte det lot seg gjøre på Clarion Hotel Collection Havnekontoret. Der er nemleg frukost, pannekaker og middag inkludert, serru. Men som oftast spiste eg hamburger. Eg tilstår. Men det hadde du gjort og, om du var i umiddelbar nærhet av Royal Burgers & Gin i Bergen. 

MEN! Korleis halde vekta sjølv om man er på musikkfestival, seier du?

Jau: Man tek med seg bikkja. Han må jo luftast i tide og utide. Så når klokka var rundt åtte sto vi opp, spiste frukost og gjekk lange turar med hunden i skog og mark. Evt i gater og fortau. Samma det. Han sørga for å halde trimnivået oppe. Så då kan eg jo like godt smelle inn vekta, siden det er det einaste dykk leser på denne sida.  93 kg! Jepp. Samme som sist, trur eg. Eller har eg gått ned ein halv kg? Eg husker ikkje. Ikkje så farleg. 

Tok bilde på gamlebadet i dag. Grunnen til dette var at vi hadde besøk av ein handtverker som skulle fikse noko greier på det nye badet, og eg hadde ikkje lyst å utsette han for min foto-session. Kunne sikkert ha venta til han har gått før eg tok bildene, men eg skal til Førde ein tur og har behov for å gjøre meg ferdig med slankeblogginga før eg kan reise. Eg har jo tross alt lesarar det er viktig å følge opp. 

Apropos det så møtte eg fleire på festivalen som hevda dei fulgte bloggen min.
Det er jo kjekt, når eg tross alt bruker 2-3 minutter kvar onsdag på å skrive nokre ord og å dele bilder av den halvnakne kroppen min. 

Her er eit par bilder/høgdepunkt frå Bergenfest:

Den beste ølen på Bergenfest

Beste liveshow på Bergenfest: THE HELL

Søster Pling og Ben frå Dillinger Escape Plan

Beste band

Beste folka å henge med

Blood Command

Blood Command

Robert Plant & The Sensational Space Shifters slår eit slag for Ægir Bryggeri

Veke 23 - Bergenfest

Kjære alle trufaste lesarar. 

Eg beklager at det ikkje vart noko blogging på meg i går, sjøl om det var onsdag og alt. Det som kanskje er ei mager trøst, er at eg tok bilder i går, og har stått på vekta.

Så alt låg til rette for at eg skulle legge ut eit inlegg i går, som seg hør og bør når ein driv ein slankeblogg på det verdsomspannande internettet.

MEN SÅ(!) oppdaga eg nettopp at Dropbox ikkje har automatisk lasta opp bilda eg tok i går, og eg sletta dei frå telefonen då eg ikkje ynskjer å gå rundt med bilder av meg sjøl i bar overkropp på telefonen min i tilfelle noko skal sjå på den og får seg ei oppleving dei helst skulle ønske dei kunne sleppe.

Så då står eg her da. Med vekta mi. Den var like under 93 kg i går.
Det er ein halv kg ned frå førre veke, og sånn. Men for all del. No er det musikkfestival, og det vil seie at eg et hotellfrukost kvar dag, tek ein øl i ny og ne og står for det meste statisk og lyttar til folk som kan spele fine ting på instrumenta sine.

Før eg reiste fekk eg testa korleis ein trenar med ei slåmaskin. Det var artig. Eg fekk verkeleg fillerista meg då eg vandra rundt på eit jorde med denne i hendene. Note to self: Neste gong skal eg ha på meg hansker slik at eg slepp å ha gnagsår på innsida av hendene mine.

Resultat veke 22 - Kva no?

Hello and ho, som Silje Simonsen pleide å seie. 

 I førre veke var eg innom temaet å gi meg sjøl ei utfordring. Det var ei utfordring berre å finne ut kva eg skulle finne på å utfordre meg sjølv til å gjere, men til slutt kom eg fram til følgande setning:
"Så kva kan eg love til neste veke då? At eg skal gå ned ein kg? At eg skal bestige ein fjelltopp?

Tja. Kvifor ikkje."

Først og fremst trudde eg at det å bestige ein fjelltopp skulle være det enklaste av dei to. Så på søndag spente eg og kona på oss joggesko og bestemte oss for å gå opp på husstøylen, og deretter bestige ein av fjelltoppane i området der. Når vi hadde komme opp på støylen oppdaga vi at det ikkje var nokon stiar som gjekk vidare derifrå. Det er mogleg dei var der, men dei var ikkje lette å sjå. Vi fann dei ikkje, i alle fall. Så vi vandra kvilelaust rundt som to sauer oppe i fjellsida, og prøvde å sikte oss inn på ein fjelltopp som såg sånn ca relativt grei ut å bestige frå vår synsvinkel (med sola i augene. 

Heldigvis hadde eg drikkesekk på ryggen, og bar overkropp. Det hjalp på når ein skulle holde motivasjonen oppe.

 Til tross for nydelig vær og flott utsikt, nådde vi aldri toppen. Ein kan skylde på mykje rart, men eg vel å skylde på det faktum at vi ikkje hadde med oss nistemat. Ein kan OG skylde på meg, og seie at eg valgte feil rute, noko som gjorde det ekstra tungt å komme seg til toppen.

Etter å ha tråkka ei stund, oppdaga vi at "toppen" vi hadde tenkt å bestige var ganske langt under oss, og når vi prøvde å gå ned til den måtte vi gjennom diverse steirøyser, bjørkeskog og myr. Det endte opp med at vi droppa å bestige ein topp denne veka. Litt trist eigentleg, men for all del. Vi fekk jo ein relativt fin tur, om du ser vekk frå alle skrubbsåra Ingrid fekk då ho tilsynelatande datt ned ein fjellskråning.

Ca midt på bildet ser dykk fjelltoppen vi EIGENTLEG hadde planar om å bestige. 

Vel heime fiksa min kjære kone grillmat, noko som falt i god smak hos ein sliten slankebloggar.

Men vekta då? Kva med den?

Eg ser spørsmålet, og kan komme med svaret. Den er 93 kg. Med andre ord så har eg i det minste klart den EINE utfordringa eg hadde satt meg. Eg har gått ned halvannan kg. Så det.
Sånn teknisk sett så har eg jo NESTEN vore på ein fjelltopp og, så eg vel å legge den halve fjelltoppen på den halve kiloen og påstå at eg har klart begge. Protestar kan leveres skriftlig til noreply@gmail.com 

 

Det er framleis rart å ta bilete av seg sjølv i bar overkropp om morgonen. 

Det beste ein kan gjøre med situasjonen er å smile.